ฝือมือเหนือชั้น หนึ่งทศวรรษผ่านไป และผู้ชนะในลีกไม่เคยเป็นผู้ทำประตูสูงสุดของลีกเลยสักครั้ง
ฝือมือเหนือชั้น การเล่นแบบครองบอลและตำแหน่งที่โดดเด่นได้ครอบครองสโมสรชั้นนำทั่วยุโรป ต้องขอบคุณการเดินทางของเป๊ป กวาร์ดิโอลา ด้วยรูปแบบการเล่นที่วางแผนไว้ก่อนที่เกมจะเริ่มต้นขึ้น จึงไม่จำเป็นต้องใช้ความสามารถเฉพาะบุคคลของจุดโฟกัสที่อยู่ข้างหน้าอีกต่อไป
การป้องกันยังเจาะได้ดีขึ้นทั้งเมื่อนั่งลึกขึ้นและเมื่อกดขึ้นสูง ก่อนอื่น ทั้งหมดนี้หมายความว่าทีมจำเป็นต้องคาดเดาการโจมตีได้น้อยลง ซึ่งมักจะหมายถึงการหมุนเวียนในแนวหน้า ประการที่สอง หมายความว่าทีมชั้นนำมักไม่เลือกที่จะรองรับผู้ทำประตู
ที่ไม่ตอบสนองความต้องการของทีม ดังนั้น ผู้ชนะรางวัลรองเท้าทองคำจึงมักมาจากสโมสรที่มีกองหน้าที่น่าตื่นตาตื่นใจ ซึ่งทุกอย่างมุ่งไปสู่รอบสาม ลองนึกถึงแฮร์รี่ เคน ภายใต้การคุมทีมของเมาริซิโอ โปเชตติโน, เจมี่ วาร์ดี้ ที่เลสเตอร์, ปิแอร์-เอเมอริค โอบาเมย็อง
ที่อาร์เซนอล หรือผู้เล่นที่ทำหน้าที่เป็นส่วนหนึ่ง ของจอมถล่มประตูอย่าง หลุยส์ ซัวเรซ หรือ โมฮาเหม็ด ซาลาห์ ที่ลิเวอร์พูล แต่ไม่ใช่คู่แข่งที่มีการโจมตีซึ่งขับเคลื่อนโดยผลงานของชายคนเดียวอย่าง ซิตี้ และฮาแลนด์ ในฤดูกาลนี้
ชาวนอร์เวย์ทำประตูได้อย่างน่าประหลาดใจถึง 41.8% ของประตูในพรีเมียร์ลีกของซิตี้จนถึงตอนนี้ในปี 2022-23
ผู้ทำประตูสูงสุดอันดับสองของพวกเขาคือ ฟิล โฟเดน ที่เก้าและไม่มีใครทำได้มากกว่าสี่ มีผู้เล่นเพียงสองคน – อลัน เชียเรอร์ (42.5%, 1994-95) และเธียร์รี่ อองรี (41.1%, 2003-04) – เคยทำประตูให้ทีมได้มากกว่า 40% ในการคว้าแชมป์ลีก
และฮาลันด์ก็กำลังไล่ตามเฮนรี่ แบ่งปัน. ในช่วงเวลาตั้งแต่ฟาน เพอร์ซีกลายเป็นผู้ชนะลีกคนสุดท้ายที่คว้ารางวัลรองเท้าทองคำ ฤดูกาล 2017-18 ของแฮร์รี เคนเป็นครั้งเดียวที่ผู้เล่นทำประตูอย่างน้อย 40% ของทีมและจบในหกอันดับแรกด้วยซ้ำ
แม้แต่ซาลาห์ที่ทำได้ 32 ประตูในฤดูกาลนั้นอย่างเหลือเชื่อ ยังมีโรแบร์โต้ ฟีร์มีโน่ (15 ประตู), ซาดิโอ มาเน่ (10 ประตู) และฟิลลิปเป้ คูตินโญ่ (7 ประตูในครึ่งฤดูกาล) ช่วยแบกรับภาระในนัดชิงชนะเลิศ แทนที่จะกลายเป็นคนเดียวที่คาดเดาได้
แหล่งที่มาของเป้าหมาย แน่นอนว่าในฤดูกาลถัดมา ซาลาห์และมาเน่ได้รางวัลรองเท้าทองคำร่วมกัน เมื่อพิจารณาจากประวัติศาสตร์ของซิตี้และผลงานของฮาลันด์นั้นโดดเด่นยิ่งกว่า สัดส่วนการทำประตูสูงสุดโดยผู้เล่นคนเดียวในฤดูกาลที่ซิตี้
คว้าแชมป์คืออเกวโร (24.7% ในปี 2554-2555) และสูงสุดในทีมซิตี้ที่นำโดยกวาร์ดิโอลาคืออเกวโรอีกครั้งในปี 2561-2562 เมื่อเขาทำประตูได้ 22.1% ของประตูในลีกของทีม ทีมเดียวกัน มีผู้จัดการทีมคนเดียวกัน มีผู้เล่น 8 คนทำประตูได้ 7 ครั้ง
หรือมากกว่าในฤดูกาลที่แล้ว และมีผู้เล่น 6 คนทำแบบเดียวกันในฤดูกาล 2018-19 และ 2020-21 ชื่อลีกของพวกเขาภายใต้ กวาร์ดิโอลา เป็นความพยายามร่วมกันขั้นสูงสุด และในยุคของความรับผิดชอบร่วมกันต่อหน้าโกลนี้ เป็นเรื่องที่น่าทึ่งยิ่งกว่านั้น
หากซิตี้คว้าแชมป์ได้ต่อไป ฮาลันด์ก็กำลังอยู่ในเส้นทางที่จะทำประตูร่วมกันสูงสุดเป็นอันดับสองของผู้เล่นคนเดียวสำหรับการคว้าแชมป์ ทีมในประวัติศาสตร์พรีเมียร์ลีก แต่ทั้งหมดนี้หมายความว่าพวกเขาไม่น่าจะรักษาตำแหน่งไว้ได้หรือไม่?
ประการหนึ่ง ในขณะที่ยังคงมีศักยภาพ ซิตี้ใช้เวลาห่างจากกรอบเขตโทษของฝ่ายตรงข้ามมากขึ้นกว่าแต่ก่อน และกลายเป็นสิ่งที่คาดเดาได้มากขึ้น โดยผู้เล่นหมุนเวียนตำแหน่งน้อยลง ยึดติดกับโซนของตนเพื่อรองรับผู้เล่นหมายเลขเก้าตัวจริงที่แทบไม่ได้ลงเล่นในตำแหน่งกองกลางและ ไม่ลอยอยู่ระหว่างความกว้างของเสา
ซิตี้ยังคงคุมเกมอยู่ แต่พวกเขาไม่ได้ไปไกลถึงสนามเหมือนเมื่อก่อน และมันทำให้พวกเขาสัมผัสอันตรายน้อยลง ด้วยฟอร์มของทีม, ประตูที่คาดหวัง และประตูที่ทำได้ทั้งหมดในฤดูกาลที่แล้ว มันดูงี่เง่าที่คิดว่าทีมสามารถเพิ่ม ฮาแลนด์ ได้
แต่อันตรายน้อยลงเมื่อก้าวไปข้างหน้า แต่มันก็นับรวมกับวิธีการสร้างทีมที่คว้าแชมป์ตลอดทศวรรษที่ผ่านมา โดยหน้าที่การทำประตูนั้นกระจายไปทั่วกองหน้า ผู้เล่นริมเส้น และกองกลาง ผลงานของผู้เล่นแนวรุกทุกคนของซิตี้ลดลงในฤดูกาลนี้
บวกกับพวกเขาเสียกองหน้าสามคนในเฟร์ราน ตอร์เรส (เมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมา) และราฮีม สเตอร์ลิง และกาเบรียล เฆซุสเมื่อซัมเมอร์ที่แล้ว มันเป็นภาระอย่างหนึ่งสำหรับ ฮาแลนด์ ที่ต้องแบกรับ เพื่อที่จะรวม ฮาแลนด์ โดยไม่สูญเสียการควบคุมใด ๆ
ที่ กวาร์ดิโอลา ต้องการ ซิตี้ ได้เปลี่ยนจากการเล่นเหมือนเครื่องจักรโจมตีที่คาดเดาไม่ได้ไปสู่การพึ่งพาสิ่งที่คาดเดาได้ พวกเขายังดีเกินพอที่จะคว้าแชมป์ลีก แต่มันคงเป็นวิธีที่ไม่ปกติที่จะทำได้ และทีมที่พวกเขาพบว่าตัวเองกำลังไล่ตามนั้นยังคงยึดมั่นในสูตรสำเร็จที่รับใช้กวาร์ดิโอลาและซิตี้ได้ดีในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา https://www.goldenbridgechoir.org